116596

„Cesarskie cięcie” – polska komedia obyczajowa z 1987 roku.

🎬 Reżyseria: Stanisław Moszuk
📝 Scenariusz: Andrzej Mularczyk
🎭 Obsada:

Wojciech Malajkat – Marek Sykut, salowy w szpitalu
Roman Kłosowski – Karol Dederko, recepcjonista w szpitalu
Krzysztof Kowalewski – Rozmaryn, sekretarz KW
Maria Gładkowska – Gabrysia, dziewczyna Marka
Renata Pękul – Wiesia Stec
Dorota Kamińska – Komolowa, ciężarna w szpitalu
Alicja Migulanka – Stefa Dederko, salowa w szpitalu
Emilia Krakowska – Stecowa, matka Wiesi
Piotr Fronczewski – dr Erdman, położnik
Bożena Dykiel – jedna z pacjentek szpitala
📜 Opis:
W niewielkim województwie zbliżają się narodziny milionowego obywatela regionu. Lokalne władze widzą w tym wydarzeniu doskonałą okazję do podniesienia prestiżu, a personel szpitala zostaje postawiony pod presją, by „odpowiednio” wpłynąć na przebieg narodzin. W szpitalu położniczym trwa gorączkowe oczekiwanie, a ciężarne kobiety, ich rodziny oraz urzędnicy wplątują się w komiczne i absurdalne sytuacje. Film w humorystyczny sposób ukazuje PRL-owską biurokrację, naciski polityczne i propagandowe absurdy tamtych czasów.

🔹 Satyra na realia PRL-u
🔹 Kultowe role polskich aktorów
🔹 Humorystyczne spojrzenie na biurokrację

Nie jestem właścicielem praw do tego materiału. Nie czerpię z niego żadnych korzyści finansowych – moim celem jest jedynie promocja i zachowanie pamięci o klasyce polskiego kina, zwłaszcza tych mniej znanych, niszowych produkcji. Uwielbiam stare polskie filmy i chcę oddać hołd ich twórcom, udostępniając fragmenty, które zasługują na uwagę i docenienie.

Jeśli jesteś właścicielem praw i masz jakiekolwiek zastrzeżenia, proszę o kontakt.

30 odpowiedzi

  1. Ile razy ten film oglądam to się zastanawiam…
    Co dziś robi ten uroczy dzidziuś?
    Czy oglądał ten film? (pewnie tak)
    I co sobie pomyślał jak pierwszy raz się zobaczył na ekranie? 😉
    Jak ktoś coś wie, to dajcie znać 😉

  2. Miejsce akcji: Centralny Szpital Kolejowy w Warszawie- Międzylesiu, obecnie Międzyleski Szpital Specjalistyczny. Sporo pokazanych tu rzeczy jest nadal aktualne 😉

  3. Takie były wtedy realia naszego życia w PRL-u . Narzekaliśmy wtedy na opiekę służby zdrowia . Ale wtedy mimo wszystko była lepsza o niebo niż dzisiaj ! Nie czekało się miesiącami czy latami jak dzisiaj. Nikt nie popełniał samobójstwa pod szpitalem czy mordował pracowników szpitali . Fakt że brali do kieszeni wtedy co niektórzy ale nie tyle co dzisiaj .

  4. Dobry film, komedia . Słychać wyraźnie co aktorzy mówią a i montaż super. Nie co to dzisiaj kręcą . Wtedy to było nasze dobre kino … Dzisiaj pod zdechłym Azorkiem !

  5. pięknie wykonana piosenka przez K. Prońko – a co filmu, to dokument, bo tak cholera było w PRLu. ale teraz jest jeszcze gorzej

  6. Mni mama urodziła zimą 54 rok w domu Mieroszyno zdrowego a gdyby w szpitalu np AK Gdańsk to śmierć bo gdy mając 49 latek profesory przy usunięciu kamyka z moczowodu zakazili mnie rozerwali reanimacja śmierć kliniczna żyję ale juz nie tak bylem żeglarz rybak Puck a teraz czasami wiem nie powiem nazwik ale mój błąd bo nie dałem koperty doktorkom tzn anatomopatologom toc minister zdrowia Ewa Kopacz toć kawcia uśmiechy foto i video w prosektorium z sowietami na moje szczęście jestem wyszkolonym z racji życia w morzu ratowania Jakis czas temu miałem ranę a hirug na sor naćpany sam sobie zeszylem później na zastrzyk przyszedłem kolejka za tydzień sam se zrobiłem nawet wariatkowo w Gdańsku Wrzeszczu niechce przyjąć tego od orlików Twuska

  7. Moja mama krotko po wyzwoleniu polski przez bolszewików którzy jej siostrę zgwalcili mnie urodziła Kaszuby ja moja żona pielęgniarka gdy rodzila mi córkę 79 rok ordynator oddziału ginekologii w łapę musiałem gdy moja córka rodziła pielęgniarka była pijana a doktorek gdzieś wybyl mimo dyżuru obecnie to samo jest szpital prosektorium to to samo mam 70 lat

  8. Taki klimat, że tylko pomarzyć można.
    Teksty przednie, pełne aluzji i do dzisiejszej rzeczywistości pasujące.
    Tamta atmosfera bardziej ludzka.
    Dziś wokół zamordyzm na całego.

  9. Piękna piosenka, wzruszająca. Mój synek urodził się, jako wcześniak. Sąsiedzi przychodzili , żeby popatrzeć na tą drobinke. Udało się. Teraz , to jest wielki przystojny mężczyzna. Moje życie.